بنام خداوند...

سلام .از تمام نا مخاطبان وبلاگ به خاطر تاخیر در ضرب و شتم پست عذر خواهی نمی کنم.نیازی به عذر خواهی نیست.

استاد بی ذوق و بی احساس ادبیاتمان فرمودند کلاس ایشان را نقد کنیم. ماهم به نقد استاد و دانش آموزان پرداختیم .از آنجاییکه ما این ترم یک کتاب به نام -منیه المرید -می خوانیم که متن آن عربی است و آداب استاد و دانش آموز را بیان کرده، از آن هم کمک گرفتیم.حالاهم دلمان خواسته قسمتی از آنرا بپستیم:
...

و البته در هرکلاس خصایصی است برای استاد و دانش آموز که فی المثال آنرا بر کلاس ادبیات تطبیق میدهیم امید است گیرایی آن سهل گردد.

لازمه ی کلاس ادبیات استادی است با احساس و شور و شعف که هرچه دانش آموز در آن بیشتر انشا بخواند استاد بیشتر ذوق کند و با شنیدن هر جمله از انشا صداهایی از قبیل ا...،ای ول،اووووممم،احسنت،آفرین،دمت گرم و... ایجاد کند. زیرا شاگرد در حال خواندن انشا را یارای دیدن چشمان پر ذوق استاد نیست.و شاگرد کلاس ادبیات را لازم است طبع ادبی داشتن، که از هر جمله اش تشبیهی و از هر خاطره اش تلمیحی ببارد.غزل حافظ بداند و قصیده ی سعدی بخواند.و ننوشتنش اش ریاضتی باشد بس عظیم تا شایداستاد را خوش آید.

و آدابی است شاگرد را محض نشستن بر درس استاد ادب که ما آنرا در حین خواندن کتاب ارزشمند منیة المرید نیافتیم. پس دست بردیم به نگارش منیةالمرید به شمارگان 2 به ضمیمه ی شماره ی اول:

فی آداب الجلوس:

إجعل یدینٍ با الصَدر .و فی الاصطلاح إجلس ید به صدر. و إجلس مُقابِلَ الاُستاذَ بِا الخضوع و الخشوع و التواضعِ الفراوان . إستَمِع سخنَ الستاذِ المظلوم بعضَ الاوقات بجان اُمکَ و اَبک و اخیک و جدُ آباءک. 

و لا تَخرُجِ السانَ فی منظرِ الُستاذ . بیکاز اللسانُ طویل ‍ٌ و هذا العمل زشت ٌ و کریه ٌ . یوجبُ اخراج منَ الکلاس ِ و پارَتَ الاستاذُ التلمیذةَ الزبان درازَ بخارجَ المدرسة.

و لا تکتُب نامةً الی بغل دستی . و لا یَنتَقِل پیامةً دست به دست الی شخصِ المشخصِ.و لا تشربِ الماءَ. و لا تاکُلِ البرتغال فی ینتهی الکلاس. قد یَپیچُ رایحةَ البرتغالَ‏ بینَ المیامیزِ و التلامیذ. و لا تاکُلِ الکوکوسبزی تحتَ المیز.

و لا تَصَور کاریکاتورَالآصدِقاءِ‏ و المعلمات بچشمِ الور پریدة‏ و الزُلفِ السیخ ، و عنف الکبیر و عنق الطویل و ید الصغیر و رِجلِ العلیل.و هذا العمل حاویٌ بِاِشکالاتِ الشرعیة‏ِ المتعددة و ملزومٌ بطلبِ حلالیةِ من المُصَوَرات.

و لا یُرسِلَ الاس ام اس الی نامزدک و رفیقک و...

و اُخمُش موبایلک فی کلاس الدرس.اذا دیلیلینگَ الموبایلَ یَپرَتُ الحواسَ‏ الاُستاذَ و الجمیع التلامیذِ‏ بدیلیلینگه و یذهبون فی الحال و یخرجون من احوال الدرس .

...

............................................................

پ.ن:وقتی از نوشتن باز میمانی بدیهی است که به چرت و پرت روی ْآوری.

پست حراف را هم بخوانید.تازه زده بود که پست زدم.

خاطره شده درچهارشنبه 89/1/18ساعت 1:8 عصربا قلم تبسم بهار دل نگاشته ی شما( ) |